OKUMA EYLEMİ

Savaş SONGUR / www.umraniyegundemi@gmail.com

26 Mart, 1 Nisan tarihleri arası Kütüphaneler Haftası.

Okuma konusu hayatımızın içinde bir yerde olduğu için kütüphaneler haftası da önemli tabi.

Ülkemizde kitap okuma alışkanlığının artırılması ve kütüphanelerin sevilmesi için 1964 yılından bu yana her yıl kutlanır.

Meslekten gelen birisi olarak ben de kütüphaneler haftasını en azından sair zamanlarda kitap ve kütüphane adını anmayanların kitap ve kütüphane kelimesini kullanması açısından önemsiyorum.

Ancak meselenin bir de iç yüzü var.

Bu gerçek yüzü can sıkıcı, moral bozucu, rahatsız edici.

Öncelikle okullarda (Üniversiteler, liseler, ilk öğretim fark etmez) kütüphane ve kitap okuma etkinlikleri tamamen gösteriş içi boş sadece medyaya, sosyal medyaya görüntü olsun, haftalık, aylık, yıllık etkinlik programlarımız dolsun için yapılan âdetten şeyler haline gelmiştir.

“Ya bir saat okuma etkinliği yapacağız her hangi bir kitap ver de okuyormuş gibi bir iki video, fotoğraf çektirip internet sayfamıza, basına, face, tivit, insagrama atalım” gibi beylik laflar da bu işin cabası. Buna üniversitelerin koskoca hocalarının yıllık kitap okuma oranları ile ilgili “pro-inovatif” ultra acayip yeni öngörüleri, seminer ve konferansları da dahil. Hiç kimse kusura bakmasın.

Herkime verdimse zâyi ettiler
Âriyet ben kimseye vermem kitâb

Hikaye bununla da bitmiyor.

Hayatında okuldan mezun olduktan sonra hiç kitap okumadığını ballandıra ballandıra anlatan bir yönetici kitap okuma etkinliğinin son dakika törenine katılıp birilerine ödül veriyor.

Dahası da var. “Hayatımda bir dakika da olsa para kazanmaya harcarım, benim başka şeylere vaktim yok” diyen bir iş adamı (ki ofisindeki çalışma odası kültürlü görünsün için kitaplık desenli) bu etkinliğin sponsoru olarak medyada boy boy resimler veriyor. (şahit olduğum en meş’um mesleki tecrübe).

İster Kur’an-ı Kerim ilk ifadesi “Oku” emrine ittibaen okursunuz, isterseniz işinize böyle geldiği için okursunuz.

Ancak okuma ve okuma kültürü üzerine beylik laflar edip, “gönülsüz yenen aş ya karın ağrıtır ya baş misali” üç beş satır bir şeyler okuyanları da gösterişiniz için harcamayın lütfen.